Taylor Swift’in bir iletişim stratejisi olarak politik mesaj vermekten kaçındığı bir gerçek. Dramatik bir kişiliğe sahip olduğu da aşikâr. O yüzden, yaklaşan ABD genel seçimlerinde Kamala Harris’e olan desteğini bunca zaman sonra açıklaması şüphe uyandırıcı değil. Kamala Harris’in, Taylor Swift’in desteğine ihtiyacı var mı? İnanmayacaksınız fakat bu sorunun cevabına evet demek zorundayım. Beyoncé’den aldığı “Freedom” şarkısını şaşırtıcı bir biçimde ulusal ve milliyetçi temalar içeren siyasal iletişim kampanyasına dahil etmesi, Kamala Harris’in stratejik açıdan Hillary Clinton’dan ayrıldığının bir göstergesi. Beyoncé’nin siyah bir kadın olarak çizdiği bağımsız ve güçlü portreden yararlanmak da istiyor bir yandan. Nitekim “Freedom”, vatanseverliğin buram buram hissedildiği bir şarkı. Kamala Harris seçilirse ülkenin ilk kadın başkanı olacağı gerçeğini göz ardı ediyor. Ten rengi ve etnik kökenini konuşmaktan geri duruyor. Arka planda bilinçli bir kampanya stratejistinin çalıştığını varsaymak yanlış olmaz. Özellikle genç seçmenin oy tercihini etkilemeye yönelik bu adım, oy verme davranışının ne kadar değiştiğini de gösteriyor. Bu değişimi yazının ilerleyen bölümlerinde detaylı anlatacağım. Adaylığı hâlâ tartışmaya açık ve Donald Trump karşısındaki şansı düşük. E, sanki biraz da mecburi aday gibi. Tam da bu sebeple popüler kültürün desteğine ihtiyaç duyuyor. Müzik endüstrisi adaylığının açıklandığı günden bu yana elinden geleni yapıyor. 

‍

Cumhuriyetçi olup itiraf edememek mi?

‍

Taylor Swift’in, 284 milyon takipçisine hitaben yayımladığı açıklama yaklaşık 400 bin kişinin seçmen kayıt sitesine tıklamasını sağlarken Kamala Harris’in değil; Taylor Swift’in gücünü konuşmak sorumluluğumuz ve hakkımız belki de. Bu açıklamayı yayımlamak için bu kadar beklemesi tesadüf mü? Sanmam. Donald Trump, Swiftielerin onu desteklediğini gösteren, yapay zekâyla üzerinde değişiklik yapıldığı her hâlinden belli bir fotoğraf paylaşmasaydı... Taylor Swift, Trump yanlısı olduğu düşünülen Brittany Mahomes’le poz vermeseydi… Unutmayın. Taylor, imajını lekeleyebilecek herhangi bir müdahalenin daima karşısında. Ona hiçbir şey olmaz. Zaman olur ki biri Taylor’ın kraliçeliğine zeval getirecek bir eylemde bulunur, gün o kişi için hiç ağarmayacak şekilde kararır. Kamala Harris’i yüzde yüz desteklemese bile, oy tercihini Trump’tan yana kullanmasının imkanı yok. Yanlış anlamayın, ben de Taylor Swift hayranı sayılırım.

‍

‍

Sonbahar beklediğimden hızlı örtünce şehri, hemen All Too Well’e sarıldım. Yine de içten içe Cumhuriyetçi olduğuna ama itiraf edemediğine yönelik şüphelerim var. Umarım yanılırım. Swiftielere, hangi adaya oy vereceklerini kendilerinin belirlemesi gerektiğini söylerken dahi onu körü körüne takip edeceklerini biliyor. 

‍

Ah, kararsız seçmen!

‍

Oy verme tutumunu şekillendiren politik, toplumsal veya ekonomik kaygılar değil; hayranlık müessesesi. Elbette bu düşünceyi temellendirmekten ziyade kanıtlamak da gerekiyor fakat bu bir düşünce yazısı, akademik makale değil. Akademik makale olsa şunları söylerdim: Müzisyenler, oyuncular ya da kültür endüstrisinin kanaat önderleri, destekledikleri adayın popülerliğinin artmasını sağlayabilir, hatta söz konusu aday kazanacakmışcasına bir iklim de oluşabilir fakat bu kişilerin oy pusulasında gerçek bir değişime yol açması kolay olmayacaktır. Kanaat önderlerinin, kararsız seçmeni etkilemesinin mümkün olduğu ise savunulabilir. Bir YouGov araştırması, başkanlık seçimlerinde kime oy vereceğini bilmeyenlerin oranının yüzde beşe yakın olduğuna işaret ediyor. Taylor Swift’in enflasyon değerleriyle oynayan hayran kitlesinin bu kararsız grubun içinde yer alması durumunda, aradaki farkın hızlı bir şekilde kapanması da muhtemel görünüyor. Düşünce yazısına dönelim ve Kamala Harris’in kampanyasına kısaca göz atalım.

‍

‍

Kimlik politikalarını bir kenara bırakıp ulus genelindeki konulara odaklanmasına bir alkış. Kampanyasını ilk kadın başkan retoriği üzerine kuran Hillary Clinton’ın hatasını tekrarlamıyor. Kırsal bölgelerde oy toplamak için uğraşıyor. Kendisini orta sınıftan gelen göçmen bir ailenin kızı olarak tanıtıyor. Orta sınıfı kazanma taktikleri deyince Kamala Harris. Türkiye’deki partiler örnek alsın isterim fakat gerçekleşmesi daha mümkün hayaller kurmayı geçen seçimlerde öğrendim. 

‍

Fahiş fiyatlara hayır

‍

Kamala Harris, ilk kez ev alanlar için kredi desteği vermeyi, marketlerdeki fahiş fiyat uygulamalarını da yasaklamayı planlıyor. Kürtaj hakkına tehdit oluşturan Trump’a karşı duruyor. Ancak Kamala Harris’in tüm eforuna rağmen popülerliği - başkan seçilmediği bir senaryoda - Charli xcx’in brat albümünün etki alanı kadar: Bir mevsim. Zira seçmenin hatırı sayılır bir kısmı nicedir politik kutuplaşmayı artıran fikirleri benimsiyor.

‍

‍

Donald Trump’ın başkanlık döneminde başlayan, Kongre baskınıyla güçlenen ve bugün devam eden aşırı sağcı yaklaşım bir süre daha hayatımızda olacak gibi. Seçmenin partizan tutumu da giderek keskinleşiyor. Kamala Harris, yalnızca bir adayla değil; yıllar içinde hem Avrupa’da hem de ABD’de kendine yer bulan sistematik bir görüş birliğiyle mücadele ediyor. Popülerliği ona seçim kazandırır mı? Taylor Swift, Kamala Harris’e oy veren hayranlarına özel bir albüm yaparsa… Neden olmasın? 

‍

‍

‍